Ir al contenido principal


TARTA GORJUSS COMUNIÓNPASTEL 'CACA ARALE'TARTA OTOÑAL CON COBERTURA DE MANTEQUILLATARTA DE CUMPLEAÑOS FROZENPASTEL TRAUMATÓLOGO

¿QUÉ RECETA BUSCAS EN MI BLOG?

 

MI CAMINO DE SANTIAGO ABRIL 2022MI CAMINO DE SANTIAGO 2015

CAMINO DE SANTIAGO: GONZAR-AIREXE. (CAMINO FRANCÉS)

20 de junio de 2015
Hoy a las 06:00 he visto luz y pensaba que mi compañera de habitación iba al baño, luego he comprobado que se había ido. ¡Qué sigilosa es la gente!. La verdad que me sorprende mucho.
Cuando he ido al baño, creo que solo quedaba yo en el albergue, imaginaba encontrarlo todo sucio y estaba impoluto, otra de mis sorpresas, lo he agradecido mucho.
A las 07:50 he salido y he cogido camino hacia mi próximo destino: Airexe.
El primer tramo ha sido un poco cuesta arriba (700 metros), pero luego el camino ha sido más agradable.
Al llegar a Ventas de Narón, he notado que el ambiente que se respiraba era de gente con pensamiento positivo y "buen rollo".
He visitado una pequeña capilla donde un señor invidente (muy majete) me ha puesto el sello y me ha enseñado unas cruces que había grabadas en las piedra de la capilla.
A la salida del pueblo he conocido a Arcángel, un señor muy simpático y educado de 69 años, que hacía el camino por sus 3 nietos. Lo comenzó el año pasado en Francia y este año lo quería terminar. Su mujer lo acompaña en el coche y lo espera al final del día en el destino indicado.
Hemos intercambiado emails y le he dado el nombre de mi blog para que pueda ver la publicación.
Mientras hablaba con Arcángel, he tenido que parar y hacer una foto a un chico que llevaba una pierna ortopédica. El camino no para de darme lecciones, te enseña a valorar más la vida y lo que tienes, y sobre todo, a dar gracias a "mis estrellas" una y otra vez...
Llegando a Ligonde, también se respiraba "buen rollo", un Refugio en el km. 73 "La Fuente del Peregrino", donde chicos y chicas muy "sanotes" te ofrecen plátanos, bebida, té, infusiones, café, leche, comida..., GRATIS. Es una asociación sin ánimo de lucro que merece la pena hacer un alto en el camino para saludarlos y aprovechar para poner el sello. 
Saliendo del pueblo tomo un sendero que me conduce a Airexe.
Esta vez no comparto la habitación del albergue público con nadie.
Como cada día, lavo mi ropa, me ducho y voy a comer.
BAR KM, 73
A última hora de la tarde, aparece un chico Húngaro (me lo dicen otros peregrinos) con un burro, sí, sí, ¡UN BURRO!. Es que no paro de sorprenderme, y viene desde su país con el animal...
Por la noche paso un rato hablando con Mª Paz, la señora encargada del albergue. Me cuenta que este albergue era la antigua escuela del pueblo, que es como su segunda casa, ya que de pequeña estudió aquí y la encargaron dormir con la maestra, ya que le daba miedo quedarse sola por las noches en la escuela, así que cuando se levantaba, bajaba las escaleras y ya estaba en clase.
ALBERGUE PÚBLICO AIREXE
Mª Paz es una mujer muy, muy risueña, siempre tiene una sonrisa en la boca y se la ve feliz.
Me explicó que estudió magisterio pero cuando estaba en la escuela de Lugo, veía a su madre pasar cargada con el carro lleno de quesos que vendía en la plaza y se le rompía el corazón. Se prometió que acabaría la carrera pero luego volvería a casa para cuidar de sus padres, y así lo hizo. Nunca ejerció de maestra y se dedicó a criar a sus 4 hijos y de sus padres.
Con un cáncer de pecho que le hizo luchar durante 12 años y muchos más problemas, ella ha seguido luchando y siempre con una sonrisa en la boca, te lo cuenta como si nada hubiese pasado.
Nos despedimos con un fuerte abrazo y nos deseamos buenas noches y "Buen Camino".

Aquí tienes todas las etapas de 'Mi camino!:
QUIZÁS TE INTERESE VER:

"MI CAMINO DE SANTIAGO"¿QUÉ LLEVAR EN LA MOCHILA?PRIMERA ETAPA: SARRIA-MORGADESEGUNDA ETAPA: MORGADE-PORTOMARÍNTERCERA ETAPA: PORTOMARÍN-GONZARCUARTA ETAPA: GONZAR-AIREXEQUINTA ETAPA: AIREXE-SAN XULIAN DO CAMIÑOSEXTA ETAPA: SAN XULIAN DO CAMIÑO-MELIDESÉPTIMA ETAPA: MELIDE-RIBADISO DA BAIXOOCTAVA ETAPA: RIBADISO DA BAIXO-SALCEDANOVENA ETAPA: CAMINO DE SANTIAGO: SALCEDA-O PEDROUZODÉCIMA ETAPA: O PEDROUZO/LAVACOLLA-VILAMAIORUNDÉCIMA ETAPA: LACACOLLA/VILAMAIOR-SANTIAGO DE COMPOSTELAFINISTERRE, FIN DEL CAMINO
👇👇Aquí tienes todas las etapas de 'Mi segundo camino' lo hice en abril de 2022:









Comentarios

  1. ¡¡Qué historias hay detrás de todos esos peregrinos y de esas personas con las que nos cruzamos cada uno de nuestros días!! Sin duda, lo más sorprendente es el afán de superación que tenemos las personas, aunque muchas veces no lo sepamos. ¡¡Siento pura admiración por todos aquellos que son capaces de no amedrantarse en la vida y seguir tirando para adelante!! Cuando nos cuentas todas estas cosas, te aseguro que da que pensar. ¡¡Otra etapa muy bonita, Sil, gracias!! Besitos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Cierto Isabel, lo bonito que nos da la vida, es la posibilidad de compartir inquietudes, experiencias, alegrías... diariamente con personas que ni siquiera son amigas. A mí me ocurre en la piscina. Siempre salgo hinchada de nuevas lecciones. En el camino que estás mucho más receptivo ya ni te cuento.
      Un besote, hasta el miércoles.

      Eliminar
  2. Me encanta leer tu "diario" del camino. Te encuentras gente increíble por la vida y te das cuenta de que te crees que tienes problemas porque tienes un horario largo de trabajo, porque se retrasan con el pago de tu nómina o porque el coche hace un ruido raro y no sabes por cuánto te puede salir la broma cuando vayas al taller.

    Si mirásemos alrededor nos daríamos cuenta de que hay gente que tiene problemas mayores y no pierde la sonrisa. Y no son problemas mayores ¡son problemas de verdad! Que si un trabajo se pierde ya llegará otro, que si algo se estropea se arregla o se cambia, pero hay enfermedades y situaciones que a priori tienen mala solución y la gente lucha, y no pierde la esperanza y siempre tiene una sonrisa en la boca y los que menos tienen son los primeros dispuestos a compartirlo...

    Ya te digo que es un auténtico placer leerte. Me planteo muchísimas cosas y con cada entrada miro al mundo con otros ojos, tal vez con una mirada un poquito mejor, al menos más positiva

    ¡Besos mil!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. La verdad que tienes toda la razón, y qué rápido lo olvidamos. Nos centramos en nuestros problemas cotidianos y otros más de salud, pero no vemos que hay muchas personas que sufren cada segundo con problemas de verdad, duros de afrontar y más de digerir.
      Me alegra mucho que te llegue mi diario y te ayude a mirar con otros ojos la vida.
      Muchos besotes a las dos

      Eliminar
  3. Una ruta muy bonita llena de buena gente. Maravilloso camino
    Bss

    ResponderEliminar
  4. Una experiencia que se da una sola vez en la vida ésta que compartes, encuentros, sitios.. genial, besos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. la verdad que seguramente habrán otros caminos, pero este será único e irrepetible.

      Eliminar
  5. Me ha encantado esta etapa , llena de buena gente. Sobre todo gente que quiere superarse y es cierto, que a veces nos frustramos por no poder conseguir cosas sin sentido, cuando otros superan y consiguen salir a delante con pocos medios y muchos problemas.
    Mil gracias Sil, por seguir compartiendo tus experiencias.
    Un beso amiga!!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Elisa guapa!
      Esta etapa fue muy bonita y llena de buen rollo. Me dio un chute de alegría y positivismo que me ayudó un montón y empecé a sentir que no quería que finalizara nunca. Figúrate...

      Eliminar
  6. Cuantas cosas interesantes nos enseñas y las fotos me encantan!!
    Besos guapa

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hice un montón de fotos, pongo un resumen pero sí, me encanta ver y recordar el camino con las imágenes obtenidas.
      Gracias

      Eliminar
  7. Me ha gustado mucho compartir contigo, en forma de relato, este tramo del camino. No sabía que andabas por ahí, claro. Debe ser una experiencia inolvidable, además de por todo lo que se comparte con gentes que no conoces de nada y en las que encuentras siempre algo positivo que llega a enriquecernos y a apreciar más lo que tenemos. Muy bonito. Espero no perder "tu próximo capítulo". Besos grandes.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Alicia, lo hice en junio, ya llevo unas semanas publicando "Mi Camino", lo puedes ver desde la etapa 1 arriba en el desplegable.
      Una experiencia muy bonita.
      Gracias guapa

      Eliminar
  8. ¡Hola Sil!
    Qué maravilla todo lo que has aprendido y vivido, me siento muy feliz por ti.
    Y cada que te leo y nos cuentas de experiencias con otras personas, en verdad siento que te conozco más a ti. ¡Eres una persona maravillosa!

    ¡Abrazos y besos bien grandes!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. hay Maribel, GRACIIAAAS bonita, me alegran mucho tus palabras, a veces no hace falta conocer a una persona personalmente para saber que es "GRANDE", y tú lo eres.
      Un besazo

      Eliminar
  9. Silvia, preciosa jornada, todas las que nos has contado hasta hoy tienen algo bonito, curioso, o interesante, pero esta es sin duda la más alegre, a pesar de conocer el drama de la vida de cada uno de los caminantes con los que te has parado a charlar, pero que a la vez te llena de optimismo, saber que la vida no siempre es así, unas veces se gana, y otras se pierde, pero hay que echar para delante, con lo que venga.
    Sigue, sigue contando, que cada día me gusta más tu historia.
    Besos preciosa, que pases buena noche.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. La verdad que me traje muchas cosas bonitas del camino y mientras lo hacía te diré que pedía que no terminase y ahora tengo el mismo sentimiento con estos relatos, ¿curioso verdad?
      Continuará...
      Un besín

      Eliminar
  10. como dicen por aquí arriba, yo tambien estoy enganchada a seguir tu historia, muy chulis las fotos ;) así que nos vemos en el próximo capítulo, un besote guapa!

    ResponderEliminar
  11. Cuántas personas pasan a nuestro alrededor llevando consigo sus problemas y la mayoría de las veces ni nos damos cuenta! Ha sido una etapa preciosa la de hoy, para abrir los ojos ante la voluntad de superación de tantos peregrinos.
    Un beso, feliz puente!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Es cierto, a veces pensamos que nosotros tenemos los peores problemas y caminamos rectos sin mirar alrededor nuestro. Cuántas personas están peor que nosotros. Esto es como cuando colaboramos con ONG'S y luego no miramos a los mendigos que están pidiendo en la calle.
      toda una lección de vida. Feliz de haberlo hecho, no me cansaré de repetirlo.
      Besitos María

      Eliminar
  12. hola!! voy siguiendo tu camino... desde luego cuantas experiencias y lecciones, como dices, de gente que muestra su cariño y sus dificultades, para que luego pensemos en qué demonios nos quejamos, (lo digo por mi) jeje, un beso!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Tienes razón, yo la primera, bueno la verdad que todos tenemos lo nuestro, pero a veces nos quejamos sin motivo alguno.
      Gracias Silvia,
      Besitos

      Eliminar

Publicar un comentario

Gracias por regalarme un poquito de tu tiempo para dejarme tu comentario.
Te deseo una bonita semana


LO QUE MÁS GUSTA

SOPAS DE AJO AL ESTILO LEONÉS

FLAN DE HUEVO {MUY RICO}

GANACHE DE CHOCOLATE PARA CUBRIR TARTAS DE FONDANT

BIZCOCHO DE NATA ESPONJOSO Y MUY RICO!

CREMA DE MASCARPONE Y NATA PARA RELLENAR TARTAS-PASTELES-ROSCÓN DE REYES...{DE NATA Y QUESO MASCARPONE}

BIZCOCHO DE NATA Y NARANJA {MUY ESPONJOSO}

BOLLO DE QUESO CREMA {ESPONJOSO Y SIN GRASAS AÑADIDAS}

LAZO DE FONDANT Y TAPA CAJA REGALO

CREMA DE YOGUR Y LIMÓN MUY REFRESCANTE

CONSERVA CASERA DE PIMIENTOS ROJOS